Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Quid de Platone aut de Democrito loquar? Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Nunc vides, quid faciat. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Duo Reges: constructio interrete. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.

Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.
Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?
Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.

Mihi autem nihil tam perspicuum videtur, quam has sententias
eorum philosophorum re inter se magis quam verbis dissidere;

Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri
voluptas, qua non abundaret.

Quid enim interest, divitias, opes, valitudinem bona dicas anne praeposita, cum ille, qui ista bona dicit, nihilo plus iis tribuat quam tu, qui eadem illa praeposita nominas?

Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. An haec ab eo non dicuntur? Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens.

Quare attende, quaeso.: Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
Bork: Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime.
Bork: Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Id mihi magnum videtur. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Sit enim idem caecus, debilis. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem.