Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Duo Reges: constructio interrete. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Venit ad extremum; Magno hic ingenio, sed res se tamen sic habet, ut nimis imperiosi philosophi sit vetare meminisse. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

Ita prorsus, inquam;: Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.
Ita prorsus, inquam;: Tollenda est atque extrahenda radicitus.

Hoc autem loco tantum explicemus haec honesta, quae dico, praeterquam quod nosmet ipsos diligamus, praeterea suapte natura per se esse expetenda.

At vero Epicurus una in domo, et ea quidem angusta, quam
magnos quantaque amoris conspiratione consentientis tenuit
amicorum greges! quod fit etiam nunc ab Epicureis.

Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia
aut pertinacia recte disputari potest.

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Nemo igitur esse beatus potest.

Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?
Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit.
Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.
Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.
Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.