Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.

Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?
Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?

Sed tamen nonne reprehenderes, Epicure, luxuriosos ob eam
ipsam causam, quod ita viverent, ut persequerentur cuiusque
modi voluptates, cum esset praesertim, ut ais tu, summa
voluptas nihil dolere?

Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione
dignum amaverunt.

Maximus dolor, inquit, brevis est. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.

Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Duo Reges: constructio interrete. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.
Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.

Dabit hoc Zenoni Polemo, etiam magister eius et tota illa gens et reliqui, qui virtutem omnibus rebus multo anteponentes adiungunt ei tamen aliquid summo in bono finiendo.

Non igitur bene.: Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
Bork: Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum.
Peccata paria.: Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus?
Istic sum, inquit.: Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.
At coluit ipse amicitias.: Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.
Haeret in salebra.: Equidem e Cn.